Τρόπος δράσης των εμβολίων
Τα εμβόλια δρουν διδάσκοντας το ανοσοποιητικό σύστημα πώς να καταπολεμήσει μια νόσο σε περίπτωση που έρθει σε επαφή με αυτήν. Κατ' αυτόν τον τρόπο μειώνεται σημαντικά ο κίνδυνος να αρρωστήσετε σοβαρά ή να μεταδώσετε την ασθένεια σε άλλους. Τα εμβόλια μπορούν να προστατεύουν από μία ή περισσότερες ασθένειες. Κάποιες φορές, ενδέχεται να χορηγηθούν ταυτοχρόνως περισσότερα από ένα εμβόλια τα οποία παρέχουν προστασία έναντι περισσότερων ασθενειών.
Τα εμβόλια μπορούν να προστατεύουν από μία ή περισσότερες ασθένειες. Κάποιες φορές, ενδέχεται να χορηγηθούν ταυτοχρόνως περισσότερα από ένα εμβόλια τα οποία παρέχουν προστασία έναντι περισσότερων ασθενειών.
Τα περισσότερα εμβόλια περιέχουν μια εξασθενημένη ή αδρανοποιημένη (εξουδετερωμένη) μορφή του ιού ή του βακτηρίου ή ένα μικρό τμήμα αυτών, το αποκαλούμενο αντιγόνο.
Όταν το εμβόλιο χορηγείται σε ένα άτομο, το ανοσοποιητικό του σύστημα αναγνωρίζει το αντιγόνο ως «ξένο σώμα». Με τον τρόπο αυτό ενεργοποιούνται τα ανοσοποιητικά κύτταρα για την παραγωγή αντισωμάτων και τη δημιουργία μνήμης σχετικά με τον ιό ή το βακτήριο.
Εάν, αργότερα, το άτομο έρθει σε επαφή με τον πραγματικό ιό ή το βακτήριο, το ανοσοποιητικό του σύστημα θα το θυμηθεί. Στη συνέχεια, θα δημιουργήσει τα κατάλληλα αντισώματα και θα ενεργοποιήσει γρήγορα τα αντίστοιχα ανοσοκύτταρα για να σκοτώσει τον ιό ή το βακτήριο. Έτσι, το άτομο προστατεύεται από τη νόσο.
Αντίθετα, τα άτομα που αποκτούν ανοσία επειδή νόσησαν από την πραγματική ασθένεια μπορούν να τη μεταδώσουν σε άλλους και να τους εκθέσουν σε κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών από την ασθένεια.
Προστασία
Ανάλογα με τον τύπο τους, τα εμβόλια επιφέρουν διαφορετικά επίπεδα προστασίας. Η διάρκεια της προστασίας ποικίλλει ανάλογα με τη νόσο. Ορισμένα εμβόλια παρέχουν προστασία από τη νόσο μόνο για μικρό χρονικό διάστημα και χρειάζεται ενδεχομένως να χορηγηθούν αναμνηστικές δόσεις, ενώ άλλα εμβόλια παρέχουν ανοσία που μπορεί να διαρκέσει καθόλη τη διάρκεια της ζωής.
Ο εμβολιασμός δεν προστατεύει μόνο τα άτομα που έχουν εμβολιαστεί. Προστατεύει επίσης έμμεσα τα μη εμβολιασμένα άτομα στην κοινότητα, μειώνοντας τον κίνδυνο μόλυνσης. Αυτό είναι γνωστό ως συλλογική ανοσία (που ονομάζεται επίσης «ανοσία της αγέλης»).
Συστατικά
Εκτός από ένα ή περισσότερα αντιγόνα, μπορεί επίσης να προστίθενται και άλλα συστατικά που συμβάλλουν στη διατήρηση της σταθερότητας και της αποτελεσματικότητας του εμβολίου. Οι ρυθμιστικές αρχές διασφαλίζουν ότι όλα αυτά τα συστατικά είναι ασφαλή.
Στα συστατικά αυτά περιλαμβάνονται:
- σταθεροποιητές: για τη διατήρηση της σταθερότητας των συστατικών του εμβολίου·
- ανοσοενισχυτικές ουσίες: βελτιώνουν την ανοσοαπόκριση στο εμβόλιο καθιστώντας την αντίδραση ισχυρότερη, ταχύτερη και μεγαλύτερης διάρκειας — ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το αλουμίνιο (αργίλιο)·
- έκδοχα:πρόκειται για αδρανή συστατικά, όπως το νερό, ή το χλωριούχο νάτριο (αλάτι), καθώς και συντηρητικά ή σταθεροποιητές που βοηθούν το εμβόλιο να παραμείνει αναλλοίωτο κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης, διατηρώντας έτσι τη δραστικότητά του.
Σε ορισμένους τύπους εμβολίων μπορεί να υπάρχουν επίσης πολύ μικρές ποσότητες άλλων ουσιών που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία παρασκευής, όπως η ωολευκωματίνη (πρωτεΐνη που βρίσκεται στα αυγά) ή η νεομυκίνη (αντιβιοτικό). Όταν οι ουσίες αυτές ενδέχεται να προκαλέσουν αντίδραση σε ευαίσθητα ή αλλεργικά άτομα, η παρουσία τους δηλώνεται στις πληροφορίες που παρέχονται στους εργαζομένους στον τομέα της υγείας και στους ασθενείς.
Είδη εμβολίων
Τα εμβόλια που βασίζονται σε πρωτεΐνες περιέχουν μικρά τεμάχια ιού ή βακτηρίων που δεν είναι επικίνδυνα αλλά βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίσει και να καταπολεμήσει μια πραγματική λοίμωξη. Τα εμβόλια κατά της γρίπης, του τετάνου και του κοκκύτη αποτελούν παραδείγματα αυτού του τύπου εμβολίου και χρησιμοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια.
Οι πρωτεΐνες αυτές, οι οποίες παρασκευάζονται σε εργαστήριο, απλώς διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα και δεν προκαλούν λοίμωξη ή νόσο.
Τα εμβόλια με βάση τις πρωτεΐνες συχνά περιέχουν ουσίες που ονομάζονται ανοσοενισχυτικές. Οι ουσίες αυτές ενισχύουν την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού στο εμβόλιο και αυξάνουν την προστασία.
Τα εμβόλια mRNA και τα εμβόλια που περιέχουν ιικό φορέα μεταφέρουν οδηγίες στα ανθρώπινα κύτταρα σχετικά με το πώς να παράγουν μια πρωτεΐνη αντιγόνο. Οι οδηγίες αυτές παρουσιάζονται σε μία από τις δύο μορφές, είτε ως μόριο που ονομάζεται αγγελιοφόρο ριβονουκλεϊνικό οξύ ή mRNA, είτε ως αβλαβής ιός που περιέχει γενετικές πληροφορίες.
Όταν ένα άτομο λαμβάνει έναν από αυτούς τους τύπους εμβολίων, τα κύτταρά του ακολουθούν αυτές τις οδηγίες και στη συνέχεια παράγουν την πρωτεΐνη αντιγόνο, την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει ως ξένη, ενεργοποιώντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και δημιουργώντας αντισώματα.
Τα τέσσερα πρώτα εμβόλια κατά του COVID-19 που εγκρίθηκαν στην ΕΕ ήταν εμβόλια mRNA ή εμβόλια ιού-φορέα.
Inactivated vaccines contain viruses that have been inactivated (killed) in a lab using heat or chemicals.
Inactivated viruses cannot reproduce themselves or cause illness but can still produce an immune response in the body. When a person receives an inactivated vaccine, their immune system identifies the inactive viruses as foreign. This teaches the body to produce antibodies to fight the viruses off.
Live attenuated vaccines contain live viruses or bacteria that have been weakened by changing their DNA or by selecting weakest viruses or bacteria to include in the vaccine.
Weakened viruses and bacteria in live attenuated vaccines cannot cause disease but they can still produce an immune response in the body. When a person receives a live attenuated vaccine, the immune system identifies the weakened bacteria or viruses as foreign. This teaches the body to produce antibodies to fight off the bacteria or viruses.
Live attenuated vaccines produce a strong immune response that can last a long time. This means that fewer doses may be needed than for other types of vaccine.
Common live attenuated vaccines are the measles, mumps and Rubella (MMR) vaccine and the chickenpox vaccine.
The first vaccine ever developed was a live attenuated vaccine. This was a vaccine against smallpox, developed in 1798. Live attenuated vaccine technology is still used today in modern vaccines such as those for measles, chickenpox and yellow fever.
Toxoid vaccines contain toxins that have been inactivated and are therefore no longer toxic.
Toxins are chemicals produced by bacteria and that can cause some diseases, such as tetanus and diphtheria.
Toxoids are made in the lab by deactivating disease-causing toxins, using chemicals or heat.
Inactivated toxins in toxoid vaccines cannot cause illness but they can still produce an immune response in the body. When a person receives a toxoid vaccine, the immune system targets the deactivated toxins and learns how to neutralise them. This teaches the body how to deactivate the toxins and prevent disease in future.
Toxoid vaccines teach the body to combat the toxins produced by the bacteria rather than fight off the bacteria themselves.
Toxoid vaccines often include an adjuvant to make the response stronger.
Common toxoid vaccines are the ones used against tetanus and diphtheria.
Η έγκριση των εμβολίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Μάθετε πώς οι αρχές στην Ευρώπη ελέγχουν τα εμβόλια για να βεβαιωθούν ότι είναι ασφαλή και αποτελεσματικά πριν εγκριθούν για χρήση.
Οφέλη από τον εμβολιασμό
Πώς μας προστατεύουν τα εμβόλια και πώς σταματούν την εξάπλωση των ασθενειών; Μάθετε τα οφέλη τους για τα άτομα και την κοινότητα.
COVID-19 medicines
European Medicines Agency - Safety of COVID-19 vaccines