Τα οφέλη του εμβολιασμού για την κοινότητα

Ο εμβολιασμός προστατεύει τα άτομα που έχουν εμβολιαστεί και τους γύρω τους που είναι ευάλωτοι στις ασθένειες, μειώνοντας τον κίνδυνο εξάπλωσης ασθενειών μεταξύ των μελών της οικογένειας, των συμμαθητών ή των συναδέλφων, των φίλων, των γειτόνων και άλλων ατόμων της κοινότητας.

Όταν μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει αποκτήσει ανοσία σε μια λοιμώδη νόσο, τότε είναι μάλλον απίθανο να εξαπλωθεί η νόσος από άτομο σε άτομο. Αυτό είναι γνωστό ως «συλλογική ανοσία» (επίσης γνωστή ως «ανοσία της αγέλης»).

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα εμβόλια προστατεύουν έμμεσα τα υπόλοιπα άτομα του πληθυσμού που είναι ευάλωτα στη νόσο, μεταξύ άλλων βρέφη, παιδιά, ηλικιωμένους, άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, καρκινοπαθείς και άτομα που δεν μπορούν να εμβολιαστούν για ιατρικούς λόγους.

Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα που δεν μπορούν να εμβολιαστούν, π.χ. λόγω πολύ μικρής ηλικίας ή αλλεργίας στα συστατικά του εμβολίου, επωφελούνται από όσους έχουν εμβολιαστεί διότι η νόσος δεν μπορεί να εξαπλωθεί εύκολα στην κοινότητα.

Για παράδειγμα, για να διασφαλιστεί η συλλογική ανοσία κατά της ιλαράς, οι αρχές δημόσιας υγείας συνιστούν τον εμβολιασμό του 95% του πληθυσμού με δύο δόσεις του εμβολίου κατά της ιλαράς (πρόκειται για το εμβόλιο MMR, το οποίο προστατεύει από την ιλαρά, την παρωτίτιδα και την ερυθρά).

Ωστόσο, ο πληθυσμός δεν μπορεί να βασίζεται στη συλλογική ανοσία για ορισμένες λοιμώδεις νόσους. Για παράδειγμα, ο τέτανος προκαλείται από κοινά τραύματα, μεταξύ άλλων από δάγκωμα σκύλου ή γάτας. Ο εμβολιασμός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η άμεση προστασία από τον τέτανο.

Επιπλέον, τα προγράμματα ανοσοποίησης συμβάλλουν στη μείωση του κοινωνικού, ψυχολογικού και κοινωνικού φορτίου της νόσου στον πληθυσμό και στις κυβερνήσεις, μειώνοντας τις πιέσεις που ασκούνται στα συστήματα υγείας και κοινωνικής περίθαλψης και επιτρέποντας στα άτομα να συμμετέχουν σε παραγωγικές δραστηριότητες, όπως είναι η εκπαίδευση και η εργασία.